tekst pochodzi z 2012-02-10 - minął prawie rok. no i po tej oto przerwie zmieniłem nieco - w pierwszej zwrotce pozostawiłem praktycznie rymy nie zmienione - pozostały proste żeby nie psuć tego przekazu który osiągnąłem. druga zwrotka już nieco bardziej zmieniona od pierwotnej i nieco zmieniony refren. w sumie zamierzam to nagrać - może wyjdzie w końcu. xd A teraz tekst pozostawiam ocenie wam. yo.

1. dziesięć pięter, około sześćset schodów
dwadzieścia dwa mieszkania, milion dowodów
ziomek każdy stopień to jakaś życia wada
czasami bracie nic już w życiu nie pomaga
a każde piętro to jakiś ludzki problem
pełno zagadek, choć to tylko zwykłe budowle
otwarta klatka, wchodzę na pierwsze piętro
pod jedynką, jakiś chłopak na szyi z pętlom
przerażający widok, idę dalej, idę do góry
drzwi po lewej, pobite dziecko misia tuli
ojciec alkoholik, w domu piekło, wszędzie butelki
nikt nie poda reki, z dziesiątki słychać jęki
zaglądam do środka, młoda dziewczyna już rodzi
kobieta pół przytomna, ale nikogo to nie obchodzi
a jej facet kilka kilometrów dalej wciąga kokę
dzwonię po karetkę i wycieram zakrwawioną podłogę


ref.
dziesięć pięter, życiowa wycieczka
piekło pod osłoną kilku mieszkań
bezradność ukazana poprzez drżenie rąk
z każdego ciała pozostanie tylko proch


2. pora iść wyżej, wchodzę na piętro szóste
cyfra z totka i ludzie którzy boją się luster
przez blizny własne odbicie jest obrzydliwe
to tylko marionetki zaplątane w kilka sideł
obok w oknie mężczyzna szykuje się do skoku
a ludzie na dole? im zależy na takim widoku
piętro ósme, nie ma drzwi, zero prywatności
facet znęca się nad prostytutką, brzęk kości
mówi: płacę więc mogę, szmata wybrała taki los
ona nie wie, ale on wynieść ją zawiniętą w koc
popatrz na dziewiąte, rodzina nie ma co jeść
uczciwi, a wielu myli ich z patologią, jedzą lęk
jestem na dziesiątym, jest tu człowiek chory
ludzie czują do niego wstręt, ja wejdę, to nie boli
później na dach, tam kolejne schody, do nieba
jeśli nie chcesz- nie idź, do takich decyzji się dojrzewa